‘బట్ట’బయలు విషయం

"'పుట్టినప్పుడూ బట్ట కట్టలేదు
పోయేటప్పుడు అది వెంటరాదు
నడుమబట్ట కడితే నగుబాటు
నాగరీకం ముదిరితే గ్రహపాటు'

అంటూ ఓ సినిమా పాట వుంది. బట్ట, వస్త్రం అంటే కప్పి వుంచడానికి! నిజానికి కప్పి వుంచడానికి- ఓ ‘అర్థం’, ‘పరమార్థం’ వుంది. కప్పి వుంచడంలో ఓ ‘అందం’ వుంది. ‘రక్షణకోసం’ కప్పి వుంచడం ఉపయుక్తమవుతుంది. కానీ ఉండీ లేనట్లు, లేనట్లు ఉండడంలోనే ఇబ్బంది ఉంటుంది.’’ అన్నాడు సన్యాసి రుమాలు మడతబెట్టి జేబులో పెట్టుకుంటూ.

‘‘ఏం నాయనా! డి.జి.పి. దినేష్‌రెడ్డిగారు గుర్తొచ్చారా ఏమిటి? వస్త్రోపాఖ్యానం మొదలెట్టావ్’’ అన్నాడు రాంబాబు నవ్వుతూ.

‘‘స్త్రీల వస్తధ్రారణ కారణంగానే అత్యాచారాలు జరుగుతున్నాయనీ, రెచ్చగొట్టే దుస్తులు ధరించిన స్త్రీలు అందుకు హేతువవుతున్నారనీ ఆయన అన్నారు గానీ, నిజానికి- ఆ రెచ్చగొట్టిన స్త్రీల కారణంగా, వారి వస్తధ్రారణతో నిమిత్తం లేని వేరే అమాయకులైన యువతులూ, స్త్రీలూ కాముకుల బారిన పడుతున్నారు! నిజానికి అత్యాచారాలకు గురి అవుతున్న ఆడవాళ్లు మామూలువాళ్లే! వాళ్లేమీ దుస్తుల విషయంలో అతిశయాలకూ, ఆడంబరాలకూ పోతున్న వాళ్లనుకోలేం. ఎందుకంటే అలాంటి ‘రెచ్చగొట్టే దుస్తులు’ చాలా ఖరీదైనవి! వాటిని ధరించేవారూ ‘ఖరీదైన’వారే. అంతెందుకు? సెలబ్రీటీలు అనబడే ‘సినిమా హీరోయిన్లు’ - సినిమాల్లోనే కాదు, ఫంక్షన్లకు కూడా ‘గ్లామరస్’గా కనిపించడానికి అలాంటి ‘అరకొర దుస్తులు’ వేసుకు వస్తూంటారు. వాళ్లమీద అత్యాచారాలు జరుగుతున్నాయని నిర్ధారించలేం కదా!’’ అన్నాడు ప్రసాదు.

‘‘అసలు నాగరికత వల్ల వచ్చినదే- ‘వస్తధ్రారణం’అనేది. అంతకుముందు ఆదిమ మానవులు ఆకులు, అలములు కట్టుకు తిరిగారు. అప్పుడు కొన్ని ‘కట్టుబాట్లూ’లేవు. కానీ;స్త్రీ పురుష సంబంధాల మధ్య ఒక ‘వ్యవస్థ’ రూపొందిన తరువాతే, తన స్త్రీని తను రక్షించుకునే క్రమంలో వచ్చిన కట్టుబాట్లలో- ‘కట్టు’కూడా వచ్చి ప్రధానమయ్యింది. భారతీయ స్త్రీకి ‘చీర’అనేది ఒక పెద్ద అలంకారమే కాదు, శరీరానికి అనువుగా ఒక రక్షణ కవచంగా కూడా అమిరింది. ‘పైట’అనేది ఒక నిండుదనాన్ని కలిగించింది’’ అన్నాడు సన్యాసి.

‘‘ఈమాట ఇక్కడ అంటే అన్నావుగానీ, ఇంకెక్కడా అనబోకు! ‘పైటను తగలెయ్యాలి’ అంటూ స్త్రీవాద జెండా గతంలో ఎగరేసిన విషయం మరిచిపోయావా? అది ‘పురుషాధిక్యత’తో కట్టబెట్టినట్లుగా స్త్రీవాదం భావించింది కదా!’’ అన్నాడు రాంబాబు.

‘‘కానీ- కవయిత్రి జూపాక సుభద్ర అనుకుంటాను- ఆ ‘పైట’ గురించే అద్భుతమైన సమాధాన ‘కవిత’రాసింది. పైట తగలేసుకోవడానికి కాదనీ, ఆ ‘పైటే’ ఒక దళిత స్త్రీకి ఎన్ని రకాలుగా ఆసరాగా నిలిచి, అనేక అంశాలలో ఉపయుక్తమై, ఆదుకుంటుందో, ఆ కవితలో వివరించింది! ‘పైట’ గొప్పదనాన్నీ, స్త్రీకి దానివల్ల ఒనగూడే సౌకర్యాలనూ, ప్రయోజనాలనూ విశదపరిచింది. స్త్రీవాదం కూడా - ‘ఉమెన్స్‌లిబ్’ అంటూ స్వేచ్ఛ పేరిట విశృంఖలత్వంకోసం విర్రవీగే అగ్ర వనితల దృక్కోణంలో చూడబడరాదనీ, అణగారిన స్త్రీల దృక్కోణాన్నీ, వారి సామాజిక స్థితిగతులనూ సానుకూలంగా దర్శించే రీతిలోనే ప్రతిఫలింపచేయాలనీ చెప్పింది! అందువల్ల హేతువు ఎక్కడో పెట్టుకుని, నిర్హేతుకంగా ఏ ‘వస్త్రధారణ’నో కేవల అత్యాచార ప్రేరక కారకంగా ప్రవచించడం సరికాదు’’ అన్నాడు ప్రసాదు.

‘‘గుప్పిట మూసి వున్నంతవరకే ‘రహస్యం’, ‘ఆతృత’, ‘అందం’ అంతాను! విప్పితే ఏముంది? వేమన- వదినగారి ఆభరణం ‘బులాకీ’ని వేశ్యకోసం ఎత్తుకుపోతూంటే, ‘‘ఆ ఆభరణం ధరించి ఆమె నగ్నంగా నీకు దర్శనమిచ్చే షరతు మీదే అది ఆమెకివ్వు. పట్టుకెళ్ళూ’’ అందిట వదినగారు. నగలు ధరించి నగ్నంగా కనిపించినంతనే వేమనకు విరక్తి కలిగి, కామి కాస్తా మోక్షగామిగా మారిపోయాడు. ‘దిగంబరత్వం’ వెగటు కలిగిస్తుంది. విరక్తి రేపుతుంది. కప్పి వుంచడంలోనే ‘‘అందం’’ వుందనడం అందుకే! అయితే-వస్త్రధారణ నిండుగా వున్నప్పుడు స్త్రీల పట్ల గౌరవభావం కలుగుతుందనీ, అరకొర దుస్తులు ఉద్రిక్తతలు కలిగించి కామ వికారాలు కలిగిస్తాయనీ నిర్ధారించలేం. చూసే ‘దృష్టి’ ఒకటుంటుంది! అయితే ఒక్కటి మాత్రం నిజం! ‘అరకొర దుస్తులు’ ధరించినవారిని చూసినప్పుడు కలిగిన వికారాలు- ఆ స్త్రీల మీదే ప్రతిబింబించకపోవచ్చు. అలాంటి వారిని చూసిన ప్రభావంతో, అందుబాటులో వున్న అవకాశం అంది వచ్చిన ఆడవారి మీద ‘కాముకులు’ రెచ్చిపోవడానికి హేతువు కావచ్చు! నేడు వస్త్ర ప్రపంచంలో అనేక కొత్త కొత్త ‘ఫ్యాషన్లు’వస్తున్నాయి. వాటినన్నింటినీ మనమెలాగూ నిషేధించలేం! పైగా తాహతునుబట్టే దుస్తులు కొనుక్కుంటారు ఎవ్వరయినా. వస్త్రధారణ అనేది వాతావరణ పరిస్థితులకు అనుకూలంగా శీతావాతాతపాల నుండి రక్షణకు ప్రధానంగా ధరిస్తారు ఎవ్వరయినాను. కప్పుకున్నా- ‘విప్పుకునే’, ‘తప్పు’ జరుగుతుంటుంది! ‘రేప్’లకు అనేక కారణాలు. స్త్రీల రెచ్చగొట్టే ‘వస్త్రధారణ ’ అందులో ఒకటి. నాగరీకం పేరుతో నగుబాటువస్త్రధారణ కన్నా- దిగంబరత్వంలోనే కనీసం, కామిని మోక్షగామిని చేయగల పార్శ్వం వుందేమో! అందం, ఆనందం, రక్షణ కలిగిస్తూ- స్త్రీలవస్త్రధారణ - వారినే కాదు, మగవారిని కూడా సజావుగా వ్యక్తిత్వంలో నిలబెట్టగలగాలి.’’ అంటూ లేచాడు సన్యాసి.