‘క్రాప్ హాలీడే’

ఏమిటోయ్ ఆ అవతారం? ఆ జులపాలు - అంతలా పెరిగిపోయాయేమిటి? చికాగ్గా లేదూ! క్షవర కల్యాణం ఏమీ లేదా?’’ అడిగాడు గోపాలం సన్యాసిని.

‘‘సన్యాసి ప్రస్తుతం ‘క్రాప్ హాలీడే’లో వున్నాడులే! జుట్టు తగ్గించుకోదలుచుకోలేదు. కాబట్టి ‘జులపాలు’ అంతలా పెరిగాయి మరి’’ అన్నాడు ప్రసాద్ నవ్వుతూ.

‘‘ఓహో! రైతులు ‘క్రాప్ హాలీడే’-పంట విరామం- ప్రకటిస్తే, ఈ ‘బైతు’కూడ క్షవర కల్యాణానికి ‘హాలీడే’ ప్రకటించాడన్నమాట’’ సరదాగా అన్నాడు రాంబాబు.

సన్యాసి ఏమీ ఉడుక్కోలేదు. చిర్నవ్వు నవ్వి అన్నాడు - ‘‘తిరుపతి కొండలు రెండా? ఏడా అని కొందరు తర్జన భర్జనలు పడుతున్నారు గానీ, ఏడు కొండలూ ఎక్కుతానని మొక్కుకున్నాను లెండర్రా! అంచేత అక్కడ తలనీలాలు ఇవ్వాలి కాబట్టి, అంతవరకూ సెలూన్‌కు వెళ్ళకుండా - నాది మరి ‘క్రాప్ హాలీడే’నే ప్రస్తుతానికి! రైతులు పంట విరామం ప్రకటించడం పాపం దీనితో పోల్చకండి. నిజంగా వాళ్ళ బాధలుపట్టించుకుంటున్నదెవరు? ‘వ్యవసాయం దండగ’ అని ప్రకటించిన మాజీ ముఖ్యమంత్రే ఇప్పుడు ‘తానే రైతునేస్తం’ అని అంటున్నాడు! దేశానికి వెన్నెముక అయిన రైతు సంక్షేమానికి, తాను వెన్నెముకగా నిలబడతానంటున్నాడు. కానీ ఈయన్ని నమ్మేదెలా అనే సందేహం వారికి తీరుతున్నట్లు మాత్రంలేదు’’.

‘‘ఇప్పుడు వ్యవసాయ పనులకు కూలీలుకూడాదొరకడంలేదు.వ్యవసాయం చేద్దామంటే అన్నీ సమస్యలే! నాణ్యమైన విత్తనాలు దొరుకుతాయన్న గ్యారెంటీ లేదు. ఎరువులు సారవంతమైనవేననీ, తగినంతగా దొరుకుతాయనీ గ్యారంటీ లేదు. ‘ఎండోసల్ఫాన్’ వంటివి పంటలకు మేలు చేయడం సంగతేమోగానీ, రైతుల వంటికే హానికరమనే భయాలు వాస్తవమనిపిస్తున్నాయి. వీటికితోడు ప్రభుత్వం ఎవరికి? ఎప్పుడు? తమ వ్యవసాయభూములను ధారాదత్తం చేసేస్తుందో అనే అపనమ్మకం వీడడం లేదు. అవాంతరాలన్నింటినీ అధిగమించి పంటలు పండించినా రైతులకు వాటికి తగిన గిట్టుబాటు ధరల లభిస్తుందన్న విశ్వాసం లేదు. అటువంటప్పుడు వ్యవసాయం చేయడానికీ, పంటలు పండించడానికీ ఉత్సాహం ఎక్కడనుంచి వస్తుంది’’ అన్నాడు రాంబాబు.

‘‘నిజానికి ఇప్పటికే ఎందరో యువకులు పల్లెల నుంచి చదువు సంధ్యల పేర పట్టణాలకు తరలివచ్చి, వ్యవసాయ వృత్తికి దూరమవుతున్నారు. పిల్లల చదువుల కోసం తమ భూములమ్ముకున్న రైతులూ ఉన్నారు. యువతరంలో వ్యవసాయం మీద శ్రద్ధ, ఆసక్తి వుండో, అగ్రికల్చరల్ చదువులు చదివిన వారయినా, పంట ఉత్పత్తులు పెంచే వ్యవసాయ విధానాలు అవలంబిద్దామన్నా, అందుకు తగిన అవకాశాలూ, ప్రోత్సాహకాలూ అంతగా లభించడం లేదు. వారు కూడా ‘వ్యవసాయ0 పండుగ కాదు - దండగ’ అనుకునే స్థితికి నెట్టబడితే, వ్యవసాయాధారిత దేశంగా పేరొందిన మనదేశంస్థితి ఏంకావాలి?’’అన్నాడుప్రసాదు ఆర్తిగా.

‘‘ప్రభుత్వ పథకాలు కూడా కొన్ని - వ్యవసాయాభివృద్దికి విఘాతం కలిగించేవిగా అవుతున్నాయన్న మాట వుంది. అంతెందుకు? ‘ఉపాధి హామీ పథకం’ విషయం తీసుకున్నా, దానిక్రింద పల్లెల్లో ‘వందరోజుల పని గ్యారంటీ వ్యవహారం’తో,వ్యవసాయం పనులకు - రైతులకు కూలీలు దొరకడం లేదుట! కనీసం నూట ఇరవై రూపాయల దినసరి వేతనం ‘ఉపాధి హామీ పథకం’లో లభించగలుగుతున్నప్పుడు, వ్యవసాయం పనులకు అంతకుమించి కూలీ చెల్లిస్తే తప్ప అటువైపు మరలివెళ్ళే స్థితి లేకుండా పోయింది! పొలం పనులకు మనుషులు దొరకడం లేదని వాపోతున్న వారున్నారు. అది గమనించారా’’ అన్నాడు గోపాలం.

‘‘మరి ఈ స్థితిలో రైతులు ‘క్రాప్ హాలీడే’ అనడంలో విడ్డూరం ఏముంది? పైగా రాజకీయ పార్టీలూ, ప్రభుత్వ విధానాలూ మనుషులను పనిపాటలు చేసుకునే వారికన్నా, తేరగా ‘ఉచితాలకు’ ఎదురుచూసే సోమరులుగా, కష్టపడకుండా ఆర్జించే వాటికై - ఆబగా ఎదురు చూసే వారిగా తయారు చేస్తున్నాయి! ఓ పొలిటికల్ పార్టీ మీటింగో, రోడ్డు షోనో అన్నా మనిషికి ఓ వంద నుండి అయిదు వందల రూపాయలు, బిర్యాని ప్యాకెట్టు, మందు పంపిణీ చేసి తరలించుకు తెచ్చే పద్ధతి పెరిగిపోయింది! ఓ రోజు పని చేయడం మానేసయినా ‘ఇలాంటి అవకాశం దొరికితే బోలెడు సుఖమని’ పరుగులెత్తే వారున్నారు. తాము ఇది ఉచితంగా ఇస్తామనీ, అది ఉచితంగా ఇస్తామనీ, శ్రమశక్తిని విశ్వసించుకుని బ్రతికే స్వభావాన్ని ప్రోత్సహించక, తేరగా దొరికేవాటి కోసం తాపత్రయ పడే వైఖరులను కలిగిస్తున్నాయి. ‘‘రోజుకొక చేపను ఆహారంగా ఇవ్వడం కాదు. చేపను పట్టే నైపుణ్యం పెంచాలి’’ అన్న మౌలిక ధర్మాన్నీ, కర్తవ్య పాలననూ విస్మరించే పాలకులూ, ప్రభుత్వాలూ ప్రజలకు దాపురించాయి! దరిద్రుడు దరిద్రుడిగానే ఉన్నాడు. ధనవంతుడు అవినీతిలో విరాడ్రూపం ధరిస్తున్నాడు. ఎన్ని ఆగ్రహ జ్వాలలు చెలరేగినా, తామూ అవినీతికి వ్యతిరేకులమేనన్నట్టు కన్పిస్తూ, ఆ మంటలతో తాము చలికాచుకుంటూ, ఉద్యమాలను కూడా తమకు అనుగుణంగా మార్చుకునే తెలివితేటలతో ఉద్యమిస్తున్న వారున్నారు. ‘పనిచేసే సంస్కృతిని పనిగట్టుకుని చంపేస్తూ,‘చేయి చాపే’ విధానాలను చేకూరుస్తుంటే, ఇక అందరికీ అన్నింటికీ ‘హాలీడే’ మూడ్ కాక మరేమిటి? అసలు ‘హోలీ’ అంటే పవిత్రత. ‘హాలీడే’ పోనేపోయింది. భావం చచ్చి ‘గుండు’ మాత్రం మిగిలితే, అది క్రాప్‌హాలిడే నే మరి!’’ అంటూ లేచాడు సన్యాసి.